Բարև սիրելի Թևթևիկ: Ես համոզված եմ, որ դու դեռ շա՜տ ես ապրելու։ Դու մի մտածիր թե քանի օր ես ապրելու։ Դրա փոխարեն խաղա՛, երգի՛, պարի՛ քո ընկերների հետ։ Արա այն ինչ ուզում ես, բայց մի վատնի քո ժամանակը տխուր մտքերի վրա և մի լսիր բոլոր նրանց, ովքեր ասում են, որ քո կյանքի տևողությունը ընդամենը մեկ օր է։ Ես համոզված եմ, որ նրանք ճիշտը չգիտեն։ Կարևորը դու ուրախ ապրի և վայելի քո կյանքի ամեն պահը։
I want to tell you about some occupations. My father is a sportsman. My mother is a teacher. My grandfather is a driver. My grandmother is a cook. My uncle is a doctor. My aunt is a nurse. My cousin wants to be a pilot when he grows up. I want to be an artist when I grow up. What about you?
Հիսուս Քրիստոսի հրաշափառ Հարության տոնը անվանում են նաև Սուրբ Զատիկ: Զատիկը շարժական տոն է, այսինքն ՝ յուրաքանչյուր տարի նրա նշման օրը փոխվում է։ Այն նշվում է մարտի 21-ից հետո մինչև ապրիլի 25-ը ժամանակահատվածում: Այս տարի մենք տոնեցինք Սուրբ Զատիկը ապրիլի 20-ին: «Զատիկ» նշանակում է զատվել, ազատվել մեղքերից և վերադառնալ դեպի Աստված: Ես նույնպես, ամեն տարի, մեծ ուրախությամբ նշում եմ Սուրբ Զատիկը իմ ընտանիքի հետ: Մենք ներկում ենք զատկական ձվերը և երեկոյան, պատարագից հետո հավաքվում ենք տոնական սեղանի շուրջ: Մեր սեղանին լինում է չամիչով ու չրերով պատրաստված բրնձե փլավը, ձուկը, տապակած կանաչին, հայկական հալվան, քաղցր կաթնահունցը և իհարկե կարմիր գինին: Զատկական սեղանի բոլոր ուտեստները ունեն իրենց խորհուրդը: Ձուն խորհրդանշում է նոր կյանքը: Ձուկը խորհրդանշում է Քրիստոսի հրաշքներից մեկը, երբ նա անապատում ունենալով ընդամենը մեկ հաց ու մեկ ձուկ, կարողանում է դրանք այնքան շատացնել, որ բոլոր հավատացյալները կշտանում են: Բրինձը խորհրդանշում է մարդկությունը, իսկ չամիչներն ու չրերը՝ քրիստոնյաներին: Կարմիր գինին խորհրդանշում է Հիսուս Քրիստոսի արյունը: Սուրբ Զատիկի օրը, բոլոր քրիստոնյաները միմյանց ողջունում են. «Քրիստոս հարյավ ի մեռելոց» ավետիսով և ստանում «Օրհնյալ է Հարությունը Քրիստոսի» պատասխանը։
Այսօր մեր դասարանը մանկապարտեզի երեխաների հետ տոնեց Ծաղկազարդը: Մենք խաղացինք ազգային խաղեր՝ ցլակռիվ, մուկն ու կատուն, երգեցինք «Խնկի ծառը» և «Զատկե զատիկ է» ազգային երգերը: Մենք իրականացրեցինք նաև զատկական ցուցահանդես-վաճառք, որտեղ ներկայացված էին մեկից հինգերորդ դասարանների սովորողների պատրաստած աշխատանքները: Իմ պատրաստած փայտե ձվիկը ես նվիրեցի իմ մայրիկին:
Կար- չկար մի ձու կար, որը կախարդական է։ Նա կարողանում էր բոլորի երազանքները կատարել։ Եվ երազում էր, որ ինքը դառնա մարդ։ Նա կատարում էր երազանքները, բայց իր երազանքը չէր կարողանում կատարել։ Նա մի օր որոշեց գտնել մի փերու, որ օգնի իրեն մարդ դառնալ։ Նա քայլում էր ու քայլում, որ գտներ փերուն, մեկ էլ մի փայլուն թիթեռնիկ երևաց երկնքում։ Ձվիկը աչքերը տրորեց և տեսավ, որ թիթեռնիկն իջավ գետնին ու դարձավ գեղեցիկ փերի։ Ձվիկը մոտեցավ նրան ու ասաց,որ ինքը սովորական ձու է, բայց շատ է ուզում մարդ դառնալ։
Փերին ժպտաց ու ասաց․
Եթե ուզում ես մարդ դառնալ, պետք է շատ կարդաս։ Ահա գրքերը։ Եթե այս բոլոր գրքերը կարդաս, խոստանում եմ, որ քեզ հրաշալի մարդ կդարձնեմ։
Այսօր մեր դասարանը ճամփորդեց դեպի «Մհեր Մկրտչյանի անվան» արտիստական թատրոն՝ դիտելու Ջաննի Ռոդարիի «Հեքիաթներ հեռախոսով» ներկայացումը: Բեմադրված էին «Շփոթ պապը», «Թափանցիկ Ջակոմոն», «Թե ինչպես Ջովանինոն ձեռք տվեց թագավորի քթին»,«Բրիֆ, բրուֆ, բրաֆ», «Քնել ու արթնանալ» հեքիաթները: Ամենից շատ ես հավանեցի «Թե ինչպես Ջովանինոն ձեռք տվեց թագավորի քթին» բեմադրությունը: Այն շատ զվարճալի էր: Ջովանինիոյի դերակատարը ներկայացման ընթացքում ասաց, որ դեռ պետք է պարապի քթեր ձեռք տալով և եկավ դահլիճ ու սկսեց ձեռք տալ մեր քթերին: Մենք շատ ծիծաղեցինք: «Մհեր Մկրտչյանի անվան» արտիստական թատրոնը ինձ շատ դուր եկավ: Ես առաջին անգամ էի այնտեղ լինում: Իմ բակային ընկերներին անպայման խորհուրդ կտամ գնալ այդ թատրոն և նայել «Հեքիաթներ հեռախոսով» ներկայացումը: